Syndrom wycieraczek

 

Zespół wycieraczki przedniej szyby to ból wysiłkowy po zewnętrznej stronie kolana, który unosi się mniej więcej ku górze po bocznej stronie uda i   dotyczy w szczególności biegaczy długodystansowych, kolarzy  ,  triatlonistów i miłośników biegów górskich (trasowych).

Ten ból odpowiada zapaleniu kaletki ścięgnistej    tylnej krawędzi bardzo grubego pasma włóknistego biodrowo-piszczelowego,   które wchodzi w konflikt z kłykciem zewnętrznym dolnego końca kości udowej.

Ten włóknisty pasek umieszczony do przodu, gdy kolano jest wyprostowane, ślizga się do tyłu jak wycieraczka przedniej szyby, gdy kolano jest zgięte, a   powtarzanie ruchu powoduje bolesne tarcie o zewnętrzną wypukłość kłykciową.

Zespół wycieraczek przedniej szyby dotyka przede wszystkim biegaczy i triatlonistów 

Wewnętrzne czynniki przyczyniające się:

nadmierne wysunięcie kłykcia zewnętrznego kości  udowej szpotawej  nierównej długości kończyn dolnych

stopa hiperpronacyjna. 

Zewnętrzne czynniki przyczyniające się

- technologiczne:   nieodpowiednie lub zużyte buty dla biegaczy długodystansowych, szczególne podłoże (kręta droga), złe ustawienie pedałów. 

- dystrening:   nadmierne i przede wszystkim  nagłe zwiększanie tygodniowych przebiegów  ,  trening pod górę i z górki,   zaniedbywane rozciąganie. 
Diagnoza jest zasadniczo kliniczna. Bóle wysiłkowe zlokalizowane są na poziomie zewnętrznej części kolana i promieniują  wzdłuż zewnętrznej powierzchni uda. Są to instalacje progresywne pojawiające się dopiero po kilku kilometrach, preferowane przez pagórkowaty teren lub płaskie, nieutwardzone powierzchnie. Ból nasila się wraz ze wzrostem wysiłku i zwiększaniem się przebiegu. Po zainstalowaniu ból nie znika po zaprzestaniu wysiłku (etap 3 Blaziny).

Palpacja tylnej powierzchni kłykcia zewnętrznego powoduje ostry ból  . Badanie kolana jest prawidłowe: rzepka, łąkotki, więzadło poboczne zewnętrzne, czop; brak wstrząsu rzepki, brak bólu przy   badaniu palpacyjnym przestrzeni stawowych w poszukiwaniu chondropatii, brak wiotkości w szpotawości, brak nieprawidłowej ruchomości.

Górny staw strzałkowo-piszczelowy wolny. 
Diagnozę potwierdzają dwa testy kliniczne:   
- test Renne'a:   ​​podparcie z obciążeniem i jednopedałami:   
pojawienie się bólu przy wykonywaniu   ruchów zginania/prostowania stawu kolanowego.

- test Noble'a:  pacjent w odleżynie grzbietowej lub bocznej:

w przypadku ucisku palcami kolano zgięte pod kątem 90° na wysokości wierzchołka kłykcia zewnętrznego, 2 do 3 cm nad przestrzenią stawową i bierne wyprostowanie kolana przy jednoczesnym utrzymaniu kości piszczelowej w szpotawości i rotacji wewnętrznej dłonią mobilizującą; ostry ból pojawia się około 30° zgięcia, wskazując na pozytywny wynik testu.

Wyjazd 

Przyjazd 

Obrazowanie   jest bezużyteczne, a diagnostyka różnicowa jest łatwa (ściśle normalne badanie kolana) z zespołem łąkotki zewnętrznej, niedrożnością stawu strzałkowo-piszczelowego górnego, złamaniem przeciążeniowym szyjki kości strzałkowej u biegaczy, chondropatią kości udowej - piszczelowej zewnętrznej.

Leczenie   w fazie ostrej:   zasadniczomedyczne: względny odpoczynek, lód, leki przeciwbólowe, NLPZ,masaż poprzeczny i rozciąganie), fizjoterapia.

Leczenie w   fazie przewlekłej   (III stopień Blaziny), całkowity odpoczynek i 1-2 nacieki zapalenia kaletki ścięgna mogą rozwiązać problem.

Wyjątkowe leczenie chirurgiczne   (Jager, Lutz), w przypadku niepowodzenia leczenia farmakologicznego : wycięcie zapalenia kaletki, uregulowanie tylnej powierzchni kłykcia zewnętrznego, wydłużenie plastyki pasma biodrowo -piszczelowego. 

Profilaktyka:   rozciąganie, adaptacja i regularna wymiana butów do biegania, regulacja pedałów... , orteza podeszwowa w przypadku pronatora stopy.

W przypadku biegaczy należy zwrócić uwagę na charakter terenu, a trening można wznawiać stopniowo, gdy rozciąganie paska stanie się bezbolesne.